Fullscreen

KKO_2021

Welcome to interactive presentation, created with Publuu. Enjoy the reading!

XXIX Krajowa Konferencja Oświetleniowa i I Forum Technologii Oświetleniowych

OŚWIETLENIE WNĘTRZ

7

Kształtowanie budynków światłem dziennym.

Studium przypadku w Warszawie na Woli

Elżbieta Ryńska

Politechnika Warszawska

Maryia Yanchuk

Politechnika Warszawska

Słowa kluczowe: zwarta zabudowa miejska, optymalizacja obliczeniowa światła dziennego, zintegrowane atria

Światło dzienne ma ogromne znaczenie

w pomieszczeniach, w których współcześnie

spędzamy

coraz

więcej

czasu.

Brak

wystarczającego oświetlenia lub niewłaściwe

zaprojektowanie

oświetlenia

dziennego

i sztucznego może spowodować zaburzenia cyklu

okołodobowego.

Współcześnie, minimalne warunki oświetlenia

dziennego ze względu na rodzaj użytkowania

pomieszczenia

określone

głównie

przez

'Warunki Techniczne', obowiązują §§ 4, 13 i 57

oraz odpowiednie rozporządzenia wykonawcze.

Jednocześnie, do 2030 mieszkańcy miast będą

stanowić 65% całej populacji Ziemi. Taki typ

migracji wiąże się z intensyfikacją istniejącej

tkanki miejskiej. Taka strategia może powodować

brak spełniania prawnych wytycznych. Celem

analiz było sprawdzenie alternatywnych metod

pozyskania światła dziennego na powierzchniach

pracy.

Prezentowana, niekonwencjonalna dla Polski

metoda znalazła swój wzorzec w standardach

BREAAM i WELL, a także w normie PN-EN

17037:2019-02 Światło dzienne w budynkach

i została zastosowana w budynku projektowanym

w

Warszawie.

Analizy

wykonano

stosując

oprogramowanie

Rhinoceros

i

Grasshopper.

W celu optymalizacji zastosowano analizy światła

dziennego uwzględniające warunki oświetlenia

i przejrzystości nieba. Przyjęto rozwiązanie

ze zintegrowanymi atriami łączącymi otwarcia

na zewnętrznych fasadach z wewnętrznym

atrium. Kubatura obiektu została podzielona na 5

ustawionych w pionie bloków z których każdy

podlegał odrębnym procesom optymalizacyjnym.

Z

uwagi

na znaczny

wpływ

parametru

oświetlenia, ostateczne rozwiązanie zostało także

zoptymalizowane ze względu na możliwość

powstania efektu olśnienia.

Rys. 1.

Ostateczne

wyniki

analiz

a)

optymalizacja

przestrzennej autonomii światła dziennego – kierunki

promieni b) optymalizacja przestrzenna bloku A

Ostateczne rozwiązanie zostało zoptymalizo-

wane ze względu na możliwość powstania efektu

olśnienia. W tym celu wykonano szereg analiz

Annual Sunlight exposure dla każdego z bloków

szacując procentowy udział powierzchni gdzie

następowało przekroczenie założonego limitu

oświetlenia.

Proces analiz wykazał konieczność spiralnego,

podejścia do procesu projektowania. Było to m.in.

spowodowane stosunkowo niewielką bazą wiedzy

dotyczącej założeń odbicia światła w przestrze-

niach wewnętrznych.

Ponadto, zintegrowanie rozwiązań optyma-

lizujących dostęp do światła dziennego na

poziomie koncepcji architektonicznej wykazało

brak wystarczająco sprawnego współdziałania,

aby mógł być on zastosowany jako bezpośrednie

narzędzie decyzyjne. Prawidłowe natomiast było

założenie

optymalizacji

formy

przestrzennej

obiektu już na wstępnym etapie koncepcji

projektowej.

W

efekcie,

uzyskano

spójny

kompleksowy zestaw rozwiązań spełniających

wstępne założenia.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32