pv_4_2020_dodatek_normy
12
magazyn fotowoltaika / dodatek normy
W ramach KT działają komitety zadaniowe
przydzielane do pracy nad konkretnymi normami.
Normy IEC w pierwszej kolejności mają tłuma-
czone tytuły i zakresy i wprowadzane są jako normy
PN-EN. W przypadku gdy norma wprowadzana
jest na podstawie dokumentu roboczego IEC (naj-
częściej jest to już FDIS), wówczas otrzymuje ona
sygnaturę PN-EN IEC. Również dokumenty typu
IEC/TS (specyfikacja techniczna) czy rzadziej IEC/
TR (raport techniczny) mogą być przyjęte jako
PN-EN.
Za wdrażanie norm z zakresu fotowoltaiki odpo-
wiedzialny jest KT 54 (Chemiczne źródła prądu),
a w zakresie jego prac znajdują się również ogniwa
i baterie elektrochemiczne oraz ogniwa i baterie
paliwowe. Niestety, dotychczas jedynie nieliczne
normy z zakresu PV opracowane przez TC 82/IEC
doczekały się tłumaczenia na język polski w całości.
Zdecydowanie lepiej sytuacja wygląda z normami
z zakresu elektryki, elektroniki lub chemii. Wynika
to z tego, że duża część tych norm funkcjonuje już
od wielu, czasem od kilkudziesięciu lat, zapotrzebo-
wanie na nie jest ciągle duże, a zainteresowane strony
często finansują tłumaczenia. Prawdopodobnie taki
proces będzie miał miejsce również w zakresie norm
dotyczących PV.
3. Dyrektywy UE i normy zharmonizo-
wane
Dyrektywa jest aktem prawnym przewidzianym
w Traktacie o Unii Europejskiej. Jest wiążąca w cało-
ści i zobowiązuje państwa członkowskie do dokona-
nia jej transpozycji do prawa krajowego w określo-
nym terminie. Dyrektywy obejmują wiele dziedzin
życia i dotyczą zasadniczo kwestii związanych z sze-
roko rozumianym bezpieczeństwem [7]. Dyrektywy
UE są przyjmowane wspólnie przez Parlament UE
i Radę UE.
W niektórych przypadkach przepisy UE odwo-
łują się do tzw. norm zharmonizowanych związanych
z konkretną dyrektywą. Normy zharmonizowane są
opracowane przez europejskie instytucje normaliza-
cyjne – Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN),
Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki
(CENELEC), Europejski Instytut Norm Telekomu-
nikacyjnych (ETSI) – na podstawie mandatu udzielo-
nego przez Komisję Europejską i przyjmowane przez
te jednostki zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.
Po zaakceptowaniu norm na wniosek Komisji Euro-
pejskiej ich numery i dodatkowe informacje dotyczące
daty wydania, możliwości korzystania z przywileju
domniemania są publikowane w Dzienniku Urzędo-
wym Unii Europejskiej. Gdy norma EN opracowana
na poziomie europejskim stanie się normą krajową
poprzez przyjęcie jej do zbioru norm krajowych przez
przynajmniej jedno państwo członkowskie, norma
taka staje się normą zharmonizowaną [8].
W Polsce wykazy norm zharmonizowanych są
publikowane w oficjalnym publikatorze aktów praw-
nych niebędących źródłem prawa powszechnie obo-
wiązującego – w Monitorze Polskim.
Najważniejsze dyrektywy UE istotne z punktu
widzenia normalizacji w fotowoltaice to:
––
Dyrektywa niskonapięciowa, zwana dyrek-
tywą LVD – dyrektywa 2014/35/UE mająca
zastosowanie do sprzętu pracującego w zakre-
sie napięć 50–1000 V prądu przemiennego
i 75–150V prądu stałego.
––
Dyrektywa kompatybilności elektromagne-
tycznej, zwana dyrektywą EMC, dyrektywa
2014/30/WE w sprawie harmonizacji ustawo-
dawstw państw członkowskich odnoszących
się do kompatybilności elektromagnetycznej
urządzeń elektrycznych.
4. Nienormatywne dokumenty IEC
o charakterze doradczym i wspierają-
cym – IEC Guides
W Tabeli I ujęte zostały specjalnie opracowane
poradniki pomocne przy opracowywaniu norm
IEC, tzw. IEC Guides – przewodniki, które mają być
pomocne dla autorów uczestniczących w pracach
normalizacyjnych. Dokumenty te nie mają charak-
teru normatywnego, jednak dość często stanowią
one pozycje źródłowe, na które można trafić w wielu
normach.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84