Fullscreen

pv_4_2020_dodatek_normy

35

magazyn fotowoltaika / dodatek normy

Część 5-1: Opisuje procedury znormalizowanych metod badawczych służących do oceny właściwości materiałów przeznaczonych do stosowania

jako uszczelnienia krawędzi. Jeżeli nawet w celu ochrony wrażliwych na wilgoć elementów fotowoltaicznych (PV) w konstrukcji modułów użyto

nieprzepuszczalnych (lub bardzo słabo przepuszczalnych) folii przednich i tylnych, to jednak nadal istnieje możliwość wnikania wilgoci od strony

ich krawędzi. Takie ścieżki wnikania wilgoci do wnętrza można ograniczyć, stosując materiał o niskiej dyfuzyjności umieszczony wzdłuż obwodu

modułu pomiędzy nieprzepuszczalnymi foliami przednią i tylną. Alternatywnie, pożądane może być użycie enkapsulanta o niskiej dyfuzyjności,

który może znacznie zredukować wnikanie wilgoci podczas całego okresu eksploatacji modułu, i  poddać go podobnej ocenie jak materiał

przeznaczony do uszczelnienia krawędzi.

Oprócz ograniczania wnikania wilgoci materiały uszczelniające krawędzie zapewniają także izolację elektryczną. Aby pełnić taką funkcję, materiały

uszczelniające krawędzie muszą charakteryzować się dobrą adhezją.

Metody badań mają na celu standaryzację sposobu oceny uszczelnień krawędziowych. Tylko niektóre z tych testów są faktycznie wymagane

w przypadku testów kwalifikacyjnych IEC dla modułów PV i zależy to od zastosowania. Nie jest wymagane, aby wszystkie te testy zostały wykonane,

ale zaleca się, aby pomiary tych właściwości były wykonywane we wskazany w dokumencie sposób.

Część 5-2: Zawiera wytyczne dotyczące oceny jakości uszczelnienia krawędzi modułów PV w celu zapobiegania wnikaniu wilgoci od strony ich

krawędzi. Dokument nie obejmuje klejów do ram (czasami potocznie nazywanych uszczelkami krawędziowymi), które z założenia nie służą do

zapobiegania wnikaniu wilgoci w decydujący sposób. Uszczelki krawędziowe w sposób trwały powinny utrzymywać wilgoć na zewnątrz i zapewniać

izolację elektryczną od otoczenia. Znaczną część badań można wykonać na poziomie materiału, ale biorąc pod uwagę to, że na różnych, licznych

powierzchniach zachodzą interakcje materiałów i powstają naprężenia mechaniczne, konieczne jest przeprowadzenie badań na minimodułach

lub kompletnych modułach. W tym celu dokument określa trzy rodzaje próbek do badań – materiały, minimoduły i pełnowymiarowe moduły.

W zamierzeniu szybka ocena i porównanie mogą być wykonane jedynie z użyciem materiałów, jednak powinny za tym iść bardziej rygorystyczne

testy z wykorzystaniem minimodułów, w których reprezentatywnie występują wszystkie stykające się ze sobą powierzchnie. I wreszcie, wyniki

badań pełnowymiarowych modułów PV są wykorzystywane do oceny rzeczywistego procesu montażu modułów umożliwiającego ewentualne

rozwiązanie nieprzewidzianych problemów.

Część 6-2: Przedstawia metody pomiaru: szybkości przenikania pary wodnej (ang. water vapor transmission rate – WVTR) w stanie ustalonym,

przepuszczalności (P), dyfuzyjności (D), rozpuszczalności (S) pary wodnej, a także czasu krytycznego zawilgocenia (T10, definiowanego jako czas

potrzebny do osiągnięcia 10 proc. WVTR w stanie ustalonym) dla materiałów polimerowych, takich jak: enkapsulanty, uszczelniacze krawędzi, folie

pokrycia przedniego i folie pokrycia tylnego. Pomiary te mogą być wykonane dla wybranych poziomów wilgotności i temperatury przyjętych

jako odpowiednie do oceny jakości tych materiałów zastosowanych w modułach PV. Pomiaru dokonuje się poprzez sprawdzenie krzywej WVTR

w stanie nieustalonym i dopasowanie jej do teoretycznego modelu Ficka. Niniejszy dokument najlepiej stosuje się do warstw jednolitych, a jeżeli

stosowany jest on do struktur wielowarstwowych, wówczas wartości D oraz S są jedynie wartościami pozornymi, ale wartości odpowiadające

stanowi ustalonemu nadal można zmierzyć.

Norma dotyczy pomiaru przenikania wody, ale może być stosowana również dla innych substancji przenikających, takich jak O2. W takim przypadku

można zastosować te same równania dyfuzji, procedury dopasowania i sposoby skalowania.

Uwaga: W celu zachowania spójności normy IEC 62788 jako całości numeracja Części 8-2 została zmieniona na 7-3.

82_655e_NP Cross-linking degree test method for Ethylene-Vinyl Acetate

applied  in photovoltaic modules – Differential Scanning Calorimetry

(DSC) (status: NP)

82_655e_NP Badanie stopnia usieciowienia octanu etylenowo-

winylowego (EVA) stosowanego w  modułach fotowoltaicznych –

różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC)

Propozycja nowego projektu TC 82/IEC mająca na celu implementację zaawansowanej techniki diagnostycznej do badania stopnia usieciowienia

polimeru EVA mającego zasadnicze znaczenie dla czasu życia modułów PV.

Szyby

IEC 62805‐1 Ed. 1:2017 Method for measuring photovoltaic (PV) glass

– Part 1: Measurement of total haze and spectral distribution of haze

(stability date 2024)

PN-EN 62805‐1:2018-3 Metoda pomiaru szyb fotowoltaicznych

(PV) – Część 2: Pomiar zamglenia całkowitego oraz jego rozkładu

widmowego

Norma IEC 62805-1 określa metodę pomiaru i  obliczania zamglenia całkowitego oraz rozkładu widmowego zamglenia szkła stosowanego

w  modułach PV. Dokument ten ma zastosowanie do szkła używanego w  modułach PV, w  tym szyb pokrytych warstwą przewodzącego

przezroczystego tlenku (TCO – ang. Transparent Conducting Oxide) oraz innych rodzajów szkła stosowanego w modułach PV.

IEC 62805‐2 Ed. 1:2017 Method for measuring photovoltaic (PV) glass –

Part 2: Measurement of transmittance and reflectance (stability date 2024)

PN-EN 62805‐2:2018-03 Metoda pomiaru fotowoltaicznych (PV)

szyb szklanych –– Część 2: Pomiar transmitancji i odbicia

Norma IEC 62805-2:2017 określa metody pomiaru transmitancji i odbicia dla szyb szklanych stosowanych w modułach PV oraz zawiera instrukcje

dotyczące sposobu obliczania efektywnej transmitancji i  odbicia w  obszarze hemisfery. Dokument ma zastosowanie do szyb używanych

w  modułach PV, w  tym do przezroczystego teksturowanego szkła, szyb z  powłoką antyodbiciową (AR – ang. Antireflection), szyb pokrytych

powłoką przezroczystego przewodzącego tlenku (TCO) oraz innych rodzajów szyb używanych w modułach PV. Opisane metody badań mają na

celu dostarczenie powtarzalnych danych odpowiednich do porównywania wyników pomiędzy laboratoriami lub w różnym czasie przez to samo

laboratorium oraz do porównywania danych uzyskanych dla różnych szyb PV.

Puszka przyłączeniowa, diody bocznikujące

IEC 62979 Ed.1.0:2017 Photovoltaic modules (PV) – Bypass diode –

Thermal runaway test

PN-EN 62979:2018 Moduły fotowoltaiczne – Dioda bocznikująca –

Test na przebicie cieplne

IEC TS 62916:2017 Photovoltaic modules (PV) – Bypass diode

electrostatic discharge susceptibility testing

IEC TS 62916:2017 Badanie odporności diody bocznikującej (by-

pass) na rozładowanie elektrostatyczne

IEC

62790

Ed.

2:2020

PRV

Junction

boxes

for

photovoltaic

modules

Safety

requirements

and 

tests

(stability date 2023)

IEC 62790 Ed. 1:2014 + AMD1 + AMD2 Puszki przyłączeniowe dla

modułów fotowoltaicznych – Wymagania bezpieczeństwa i badania

EN 50548:2014 + AMD 1:2013 +AMD 2:2014 Junction boxes for

photovoltaic modules

EN 50548:2014 + AMD 1:2013 + AMD 2:2014 Puszki połączeniowe

dla modułów fotowoltaicznych

Normy dotyczące puszki przyłączeniowej i diod bocznikujących (by-pass) modułów PV omówione zostały w Tabeli VI. Normy związane z badaniem

jakości i bezpieczeństwem modułów PV.

PNW 82-1715 Measurement and  specification for silver pastes of

crystalline silicon solar cells

PNW 82-1715 Pomiar i  specyfikacja dla past srebrowych

w krystalicznych krzemowych ogniwach słonecznych

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84