pv_4_2020_dodatek_normy
29
magazyn fotowoltaika / dodatek normy
IEC 62716 Ed. 1:2013 Photovoltaic (PV) modules – Ammonia corrosion
testing (stability date 2024)
PN-EN 62716:2014 Moduły fotowoltaiczne (PV) – Badania
odporności na korozję w atmosferze zawierającej amoniak
Norma IEC 62716:2013 opisuje sekwencje badań przydatne do określenia odporności modułów PV na działanie atmosfery zawierającej amoniak
(NH3) (np. silnie korozyjna, wilgotna atmosfera możliwa w otoczeniu stajni gospodarstw rolniczych). Wszystkie testy zawarte w sekwencjach,
z wyjątkiem testu funkcjonalności diod bocznikujących, są w pełni opisane w normach: IEC 61215, IEC 61646 oraz IEC 61730-2. Zostały one włączone
do zakresu niniejszej normy w celu umożliwienia oceny ewentualnych uszkodzeń modułów PV powstałych podczas pracy w wilgotnej atmosferze
o wysokim stężeniu rozpuszczonego amoniaku (NH3). Norma ma zastosowanie do płaskich modułów PV i jest ściśle powiązana z normą IEC 61701.
Treść poprawki z maja 2014 roku została dołączona do omawianego wydania.
IEC 61345 ED1:1998 UV test for photovoltaic (PV) modules
PN-EN
61345:2002
Badanie
odporności
modułów
na
promieniowanie UV
Norma służy określeniu odporności modułu PV na ekspozycję na promieniowanie ultrafioletowe (UV) w zakresie długości fal od 280 nm do 400 nm.
Badanie to jest szczególnie przydatne do oceny odporności na promieniowanie UV takich materiałów jak polimery i powłoki ochronne modułów
PV. Przed rozpoczęciem badania należy przeprowadzić naświetlanie (ang. light soaking) lub inne wstępne kondycjonowanie modułu zgodnie
z normami IEC 61215 lub IEC 61646.
Porównując z procedurą badania kondycjonowania wstępnego UV określoną w normie IEC 61215, norma IEC 61345 ma na celu zbadanie
odporności modułu na promieniowanie UV w różnych zakresach długości fal (UVA: 320 nm do 400 nm, UVB: 280 nm do 320 nm).
Uwaga: Norma IEC została wycofana w 2017 roku, z kolei norma PN-EN w 2020 roku. Zasadniczą normą w zakresie badań odporności na
promieniowanie UV pozostaje norma PN-EN 61215.
IEC 62938 Ed. 1:2020 Photovoltaic (PV) modules – Non-uniform snow
load testing
EN 62938 Ed. 1 Moduły fotowoltaiczne – badanie przy
nierównomiernym obciążeniu śniegiem
Norma ma istotne znaczenie z punktu widzenia trwałości instalacji PV. Dokument opisuje metodę pozwalającą na określenie, na ile poprawnie
pod względem mechanicznym zachowuje się nachylony, obudowany w ramę moduł PV poddany obciążeniu nierównomierną pokrywą śniegu.
Metoda odnosi się do próbek, którymi są moduły obudowane w ramę bez określonego systemu mocowania, jak również do kombinacji modułów
z określonymi systemami mocowania. Metoda testowania określa limit nierównomiernego obciążenia modułu obudowanego w ramę. Obciążenia
określone w niniejszym dokumencie mają zastosowanie wyłącznie do naturalnych rozkładów obciążenia spowodowanych śniegiem. Jakiekolwiek
nienaturalne obciążenia, których można się spodziewać (np. spowodowane usuwaniem lub rozrzucaniem śniegu), muszą być rozpatrywane
oddzielnie.
Metody eliminujące lub przeciwdziałające gromadzeniu się niejednolitej warstwy śniegu, takie jak duży kąt instalowania modułu (większy niż
60°), nie są ujęte w normie. Dokument przyjmuje zależność pomiędzy pokrywą śniegu na gruncie a pokrywą na module, ta jednak może nie mieć
zastosowania w przypadku lokalizacji, w których śnieg nie ulega całkowitemu stopieniu pomiędzy kolejnymi opadami. Chociaż metoda badania
uwzględnia okres pomiędzy kolejnymi progami obciążenia, to jednak dokument nie określa całościowej oceny efektów związanych ze zmęczeniem
materiałów, z których wykonany został moduł, takich jak przednia szyba.
Ponieważ typowe uszkodzenia modułów PV spowodowane obciążeniem pokrywą śniegową to pęknięcia szyby lub wygięcia ramy, celem
procedury badawczej jest odtworzenie obciążenia, przy którym tego typu uszkodzenia powstają.
W normie nie jest rozważany wpływ pokrycia śniegiem na generowaną moc.
IEC TS 62782 Ed. 1:2016(E) Photovoltaic (PV) modules – Cyclic (dynamic)
mechanical load testing (stability date 2024)
IEC TS 62782 Ed. 1 Moduły fotowoltaiczne – Badanie przy
cyklicznym (dynamicznych) obciążeniu mechanicznym
Dokument proponuje procedurę badania odporności modułu na cykliczne obciążenia dynamiczne (np. właściwe dla transportu). Może być
wykorzystywany jako test uzupełniający do testów proponowanych przez inne normy, np. IEC 61215 czy IEC 62759.
Specyfikacja techniczna określająca metodę badania poprzez przeprowadzeniu cyklicznej (dynamicznej) mechanicznej próby obciążeniowej,
w której moduł PV jest podparty w określonych punktach, a równomierne obciążenie prostopadłe do powierzchni modułu jest w sposób cykliczny
zmniejszane bądź zwiększane. Badanie tego typu można wykorzystać do oceny, czy elementy modułu, w tym ogniwa, taśmy przewodzące łączące
ogniwa i/lub inne połączenia elektryczne w module, są podatne na pęknięcia lub czy istnieje prawdopodobieństwo uszkodzenia uszczelnień
krawędziowych w wyniku naprężeń mechanicznych, które mogą występować podczas instalacji i eksploatacji modułu. Badanie to można
przeprowadzić przy dowolnej temperaturze modułu w zakresie typowych temperatur roboczych. Test ten został opracowany jako samodzielna
specyfikacja techniczna, ale prawdopodobnie będzie stosowany w połączeniu z innymi normami przeznaczonymi do badań trwałości modułów
PV, takimi jak IEC 61215 lub IEC 62759.
IEC 61721 Ed. 1:1995 Susceptibility of a photovoltaic (PV) module to
accidental impact damage (resistance to impact test)
PN-EN 61721:2002 Podatność modułu fotowoltaicznego (PV)
na uszkodzenia na skutek przypadkowego uderzenia (badanie
odporności na uderzenie)
Celem opisanego w normie badania jest ocena podatności modułu na przypadkowe uszkodzenie wskutek uderzenia
Uwaga: Norma IEC została wycofana w 2007 roku, z kolei norma PN-EN w 2008 roku.
IEC 62892 Ed. 1:2019 Extended thermal cycling of PV modules – Test
procedure (stability date 2020)
PN-EN IEC 62892:2019-08 Rozszerzone badanie odporności
modułów PV na cykliczne zmiany temperatury – procedura
testowa
Norma definiuje sekwencję testową rozszerzającą test odporności na cykliczne zmiany temperatury opisany w IEC 61215-2. Celami takiego badania
są: wyselekcjonowanie modułów PV o zwiększonej odporności na cykliczne zmiany temperatury oraz weryfikacja jakości modułów przeznaczonych
do zastosowania w lokalizacjach najbardziej podatnych na cykliczne zmiany temperatury (typu stress1). Dokument opiera się na założeniu, że
95 proc. modułów reprezentowanych przez dostarczone do badań próbki jest w stanie przetrwać warunki równoważne 500 cyklom zmian
temperatury zdefiniowanych w PN-EN 61215-2:2016 przy maksymalnej utracie mocy wynoszącej mniej niż 5 proc. Zapewniono również możliwość
skrócenia całkowitego czasu badań poprzez zwiększenie maksymalnej temperatury cyklu i/lub liczby modułów poddanych badaniu.
Opisana w dokumencie procedura badań została opracowana na podstawie analizy naprężeń powstających w cynowo-ołowiowych połączeniach
lutowanych na warstwie metalizacji elektrod ogniw krzemowych w modułach pokrytych szybą. Zmiana lutowia Sn-Pb na lut bezołowiowy ma
wpływ na czynniki przyspieszające degradację, jednak nie na tyle duży, aby zmienić całościowy wynik testu. Moduły PV typu monolitycznego
o zintegrowanych połączeniach między ogniwami nie są wrażliwe na ten szczególny rodzaj narażenia, jednak w tego typu module nadal występują
połączenia elektryczne, np. między zintegrowanym układem ogniw a wyprowadzeniami, które w wyniku cyklicznych zmian temperatury mogą
ulegać zużyciu. Moduły elastyczne (bez szyby) nie podlegają takim samym narażeniom jak moduły sztywne pokryte szybą lub z szybą stanowiącą
podłoże, stąd też współczynnik równoważności zdefiniowany w dokumencie może nie mieć zastosowania dla tego typu modułów.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84