Fullscreen

pv_4_2020_dodatek_normy

17

magazyn fotowoltaika / dodatek normy

Norma ISO 9846 stosowana jest do kalibracji pyranometrów przy użyciu wzorcowego pyreliometru w warunkach zewnętrznych. Zastosowanie

normy jest obowiązkowe przy kalibracji pyranometrów jako wzorców wtórnych zgodnie z normą ISO 9060 i jest zalecane w przypadku kalibracji

pyranometrów używanych jako przyrządy wzorcowe w  pomiarach porównawczych. W  trakcie kalibracji pyreliometr zamontowany jest w  na

precyzyjnym systemie śledzącym słońce i ustawiony jest dokładnie w taki sposób, by mierzyć precyzyjnie składową bezpośrednią promieniowania

słonecznego – DNI (ang. Direct Normal Irradiance). Norma przeznaczona jest do stosowania przez instytucje lub laboratoria badawcze wyposażone

w dobrze utrzymane pyranometry i ma zastosowanie do wszystkich rodzajów pyranometrów. Celem jest promowanie ujednoliconego stosowania

wiarygodnych metod kalibracji pyranometrów, ponieważ wyznaczenie dokładnych wartości współczynników kalibracji jest podstawą uzyskania

precyzyjnych danych dotyczących promieniowania słonecznego mierzonego w obrębie hemisfery niezbędnych dla prac badawczych związanych

z energią słoneczną lub jej symulacją. Pyranometry wykalibrowane zgodnie z ISO 9846 mogą służyć jako elementy wzorcowe dla procedury

kalibracji opisanej w normie ISO 9847.

ISO 9847:1992 Solar Energy – Calibration of field  pyranometers by

comparison to a reference pyranometer

ISO 9847:1992 Energia słoneczna – Kalibracja pyranometru do

zastosowań na zewnątrz poprzez porównanie z  pyranometrem

wzorcowym

Norma ISO 9847 służy do wykonania kalibracji pyranometru przeznaczonego do zastosowań na zewnątrz względem pyranometru wzorcowego

podobnego typu i co najmniej tej samej klasy z identyfikowalną kalibracją. Procedura kalibracji może być przeprowadzona zarówno na zewnętrz

budynku, jak i wewnątrz, w pomieszczeniu zamkniętym. Określone zostały dwie preferowane metody: kalibracja zewnętrzna (z pyranometrem

w pozycji poziomej, w pozycji pochylonej lub w położeniu zapewniającym promieniowanie padające prostopadle) oraz wewnętrzna (z użyciem

sfery całkującej z zasłoniętym lub nie źródłem światła, bądź dla promieniowania padającego prostopadle). Norma ma zastosowanie do większości

typów pyranometrów przeznaczonych do instalacji zewnętrznych, niezależnie od typu zastosowanego w nich absorbera promieniowania.

ISO 9059:1990 Solar energy – Calibration of field pyrheliometers by

comparison to a reference pyrheliometer

ISO 9059:1990 Energia słoneczna – Kalibracja pyrheliometrów

przeznaczonych do zastosowań na zewnątrz przy użyciu pyrheliometru

wzorcowego

Norma międzynarodowa (zapisy zweryfikowane w 2014 roku) określa procedury wzorcowania pyranometrów przeznaczonych do zastosowań

na zewnątrz przy użyciu pyrheliometru wzorcowego, a także określa hierarchię procedury przy przenoszeniu wzorcowania. Norma przeznaczona

jest głównie do stosowania przez jednostki kalibracyjne i  laboratoria badawcze w  celu umożliwienia uzyskania jednolitej jakości dokładnych

współczynników kalibracji.

ISO 9060:2018 Solar energy – Specification and  classification of

instruments for measuring hemispherical solar and direct solar radiation

ISO 9060:2018 Energia słoneczna – Specyfikacja i  klasyfikacja

przyrządów do pomiaru promieniowania słonecznego w  obrębie

hemisfery oraz składowej bezpośredniej promieniowania słonecznego

Norma ustanawia klasyfikację i  specyfikację przyrządów do pomiaru promieniowania słonecznego w  obrębie hemisfery oraz składowej

bezpośredniej promieniowania słonecznego scałkowanego w przedziale widmowym od około 0,3 μm do około 34 μm.

Przyrządy do wspomnianych pomiarów promieniowania słonecznego klasyfikuje się zgodnie z  wynikami badań otrzymanych wewnątrz i  na

zewnątrz budynków. Niniejszy dokument nie określa procedur badawczych.

Norma ISO 9060:2018 dopuszcza, aby pyranometry klasy A charakteryzowały się niestabilnością (zmianą czułości) podczas pracy do ±0,8 proc./

rok. Jednak dobrze zaprojektowane i wykonane pyranometry termoparowe, jeżeli są prawidłowo konserwowane, powinny charakteryzować się

znacznie niższym dryftem czasowym, pozwalającym na utrzymanie ich stabilności w zakresie niepewności kalibracji ciągu 1 lub 2 lat eksploatacji.

Normy ISO 9846, ISO 9847, ISO 9059 i  ISO 9060 są rekomendowane przez WMO. Są również używane przez większość dużych instytucji

meteorologicznych do wzorcowania swoich instrumentów we  własnym zakresie (wykonanie rekalibracji zalecane jest co 2 lata), co stanowi

praktyczną alternatywę wobec konieczności wysyłania przyrządów do ich producenta.

ISO 21348:2007 Space environment (natural and artificial) – Process for

determining solar irradiances

ISO 21348:2007 Środowisko przestrzeni kosmicznej (naturalne

i sztuczne) – Proces określania natężenia promieniowania słonecznego

Dokument określa proces wyznaczania natężenia napromienienia słonecznego i ma zastosowanie do zestawów pomiarowych, widm wzorcowych,

modeli empirycznych, modeli teoretycznych, a  także zastępczych źródeł promieniowania słonecznego lub wskaźników dostarczanych przez

produkty wytwarzające promieniowanie reprezentujące część lub całe widmo promieniowania elektromagnetycznego Słońca. Celem normy jest

stworzenie standardowej metody określania wszystkich wartości natężenia promieniowania słonecznego do wykorzystania przez użytkowników

systemów i materiałów przeznaczonych do eksploatacji w przestrzeni kosmicznej.

ISO/TR 9673 The instrumental measurement of sunlight for

determining exposure levels

ISO TR 9673 Instrumentalny pomiar światła słonecznego w  celu

wyznaczania poziomów ekspozycji

Dokument przeznaczony do określania wielkości ekspozycji przede wszystkim w celu badań materiałów narażonych na długotrwałe działanie

promieniowania słonecznego.

IEC 61725 Ed.1:1997 Analytical expression for daily solar profiles

PN-EN 61725:2003 Przedstawianie analityczne dziennych profili

słonecznych

Dokument podaje normatywne równanie pozwalające w sposób analityczny określić dzienną krzywą natężenia promieniowania dla określonej

pory roku. Norma została wycofana w 2018 roku.

Wybrane normy ASTM

ASTM E490 Solar Constant And Air Mass Zero Solar Spectral Irradiance

Tables

ASTM E490 Tabele wartości stałej słonecznej oraz rozkładu widmowego

natężenia promieniowania słonecznego dla optycznej masy powietrza

AM0

Dokument przedstawia w sposób stabelaryzowany wartości stałej promieniowania słonecznego (wartość ta zmienia się w zależności od odległości

Ziemia – Słońce) oraz wartości rozkładu widmowego natężenia promieniowania słonecznego dla optycznej masy powietrza AM0. Wartości te mogą

być wykorzystane w analizie termicznej, badaniach równowagi cieplnej, analizie ogniw fotowoltaicznych przeznaczonych do zasilania pojazdów

kosmicznych oraz w innych badaniach elementów składowych i materiałów statków kosmicznych. Typowe zastosowania obejmują obliczanie

absorpcji promieniowania słonecznego na podstawie danych dotyczących widmowego współczynnika odbicia oraz specyfikację narażenia

materiałów na promieniowanie słoneczne UV podczas symulowanych badań wpływu promieniowania kosmicznego.

Dane prezentowane w tabelach oparte są na danych pochodzących z pomiarów eksperymentalnych przeprowadzonych na statkach powietrznych,

kosmicznych i na powierzchni Ziemi oraz na modelach widma promienienia słonecznego.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84